Faust, Goethe’s tragedy or a method for architectural historiography? | Shima Sadeghzadeh Nazari
By writing down the timeless quality of history and ordering the succession of ages, architects can give history another visual experience. It is after knowing the creator’s thoughts that the creature’s existence becomes meaningful. Just as Goethe, by writing Faust, established a new culture as the basis of European history.
معماران با مکتوب کردن کیفیت بی‌زمان تاریخ و نظم دادن به‌توالی اعصار می‌توانند به تاریخ فرصت تجربۀ بصری دیگری بدهند. در پی شناخت افکار خالق است که وجود مخلوق معنا پیدا می‌کند؛ همان‌طور که گوته با مکتوب کردن فاوست فرهنگ جدیدی را مبنای تاریخ اروپا قرار داد.
برگرفته از کتاب فاوست گوته. تصویرگر: هری کلارک (1926)
از منظر اینجانب، این جستار رویکرد فلسفی و کاملاً متفاوتی با جستار های دیگر نسبت به نگرش خود در این زمینه را ارائه میدهد، که به نوبه خود می تواند جالب توجه باشد، و آن، بیان اهمیت تاریخ معماری به مثابه هنر می با شد. جستار، تأثیر زیادی از شاعر، نویسنده، پژوهشگر و جامعه شناس قرن هیجدهم بنام یوهان ولفگانگ فون گوته از کتاب معروف او بنام ” فاوست” نشأت گرفته است. یا به عبارتی کتاب فاوست (تراژدی گوته) نفوذ بسزایی در متن جستار دارد. چنین بنظر می رسد، ویژگی های جنبش وایمار کلاسیک گوته موجب گردیده تا جستار اهمیت تاریخ معماری را به مثابه آثار هنر کلاسیک گوته بداند. لازم به ذکر است که، تمثیل (Analogy ) پیامدهای یک موضوع (تاریخ معماری) به مثابه موضوع دیگر (آثار کلاسیک) این قابلیت را دارد که مخاطب را به فهم غایی هدایت کند. جستار با اشاره به هستی شناسی و شناخت شناسی ( Ontology & Epistemology) که ما آنها را بعنوان اجزاء (Components) فلسفه علم می شناسیم، به چگونگی کسب آگاهی از تاریخ معماری گذشته و به رسمیت شمردن آن در قالب پاسخ به سوألاتی همچون تاریخ معماری چیست و چگونه باید آنر ا بشناسیم پرداخته است که در مضمون به چرایی و چگونگی آنها پاسخ می دهد. اشاره به تألیف معنای تاریخ معماری، فرهنگ جامعه و فلسفه تاریخ گرایی از نکات پر اهمیت این جستار می باشد، چونکه به باورها ، عقاید ، اخلاق و سیرت مردم پیوند می خورد.