تهران در نوروز 1164 خورشیدی، به‌عنوان پایتخت ایران اعلام شد و این شروعی بود برای تغییر و تحول در تمام عرصه‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی این شهر همچون دنیای تصویر و تصور؛ سینماتوگراف. اما قبل از آن شاید اولین مواجهۀ مردم شهر تهران، به دلیل پایتخت بودنش و امکانات با تصویر متحرک شهر‌فرنگ‌هایی بود که در کوچه و خیابان‌های این شهر دوره می‌افتادند و حکایت از پدیده‌هایی داشتند که برای مردم عجیب و غیرواقعی می‌نمود. در اینجا شما را به سکانس ابتدایی فیلم «حسن‌کچل» به کارگردانی علی حاتمی ارجاع می‌دهم:
«شهر، شهر فرنگه، خوب تماشا کن سیاحت داره… از همه رنگه! شهر، شهر فرنگه توی دنیا هزار شهر قشنگه، شهرها رو ببین با گنبد و منار… شهرها رو ببین با برج زنگ‌دار… شهرها رو ببین با مردم مو طلا، شهرها رو ببین با مردم چشم‌سیاه، که همه یه جور می‌خندن و همه آسون دل می‌بندن… توی همۀ
شهرها هنوزم آفتاب هست، هم بارون، هم باد آسمون…».
بدون دیدگاه