شهر خانواده

مسواک خانم کمالی؛ چگونه دلتنگ خانواده می‌شویم

[vc_row][vc_column width="2/3"][vc_column_text]دلم برات تنگ شده؛ صحنۀ پایانی فیلم «طبقهٔ هسّاث»[1] که در آن «حاجی کمالی» در قبر زنش دراز می‌کشد و دل‌تنگی‌اش را بیان می‌کند و به او اظهار عشق می‌کند، به‌عنوان تحولی به‌ظاهر یک‌مرتبه از مردی است که شاهد بودیم در تمام مدت زندگی زناشویی خودخواهانه‌اش، به زنش و...

روزی روزگاری: نه شهری بود و نه کودکی

[vc_row][vc_column][vc_column_text] Once upon a time, there was no city and no childhood Nasser Fakouhi A lament for a city that was not, mourning for an unborn child who died. Tehran: Nowhere for children, hell for adults. مرثیه‌ای برای شهری که نبود، سوگی برای کودکی که نزاده، مرد. تهران: ناکجا‌آبادی برای...

کمتر از یک دقیقه

«تهران، شهر خانواده»؛ رویکردی انتزاعی یا عینی؟

[vc_row][vc_column width="1/3"][/vc_column][vc_column width="2/3"][vc_column_text] “Tehran, The City of Family”; an Abstract or Objective Approach? Conversation with Maryam Ardabili برای بدل شدن تهران به شهر خانواده باید به دنبال چیستی مفهوم خانواده و شهر و نسبت‌شان باهم بگردیم. بدون شک تحقق چنین رویکردی نیازمند مشارکت بازیگران اصلی شهر، یعنی مردم است. اینکه...